Mistyczne miejsca i takie tam

Nisaya napisał:

jednak nie ma zadnej podstawy wykluczac prawdopodobienstwa tego, ze nie miel odbic (lub bali sie czosnku Razz

) kazdy moze to postrzegac na swoj sposob i nikt mu fantazjowac nie zabroni- brak wyznaczonych granic cechuje sie najwiekszym polem do popisu dla wyobrazni.

Jak mawia profesor mojej siostry: "Otóż nie". Smile

Wbrew pozorom nieposiadanie przez wampiry odbicia w lustrze nie jest ściągniętym z kosmosu zabobonem, a pochodną konkretnej i udokumentowanej, ludowej wiary w wampiry. Wiary, której założenia kłócą się z tymi zaprezentowanymi w LoKu. Otóż jednym z czynników, którymi wiara ludowa tłumaczyła przeistoczenie się zmarłego w wampira, było posiadanie przez człowieka dwóch serc. W momencie zgonu takiego dwusercowego delikwenta jedno serce umierało i związana z nim dusza odchodziła do zaświatów - drugie zaś serce, jako nienaturalne, nadprogramowe, czyli demoniczne, ożywiało zwłoki, czyniąc ze zmarłego znanego nam żywego trupa. Bezdusznego trupa. Wspomnieć też należy, że odbicie w lustrze - lub też jakikolwiek wizerunek, obraz, portret - uważany był za nierozerwalnie związany z duszą. Wynika stąd prosty wniosek - bezduszny wampir w lustrze przeglądać się nie może. Jednak w LoKu, jak wiemy, innym sposobem stwarza się wampiry, ilość serc nie ma tu nic do rzeczy, a same wampiry jak najbardziej dusze posiadają. Ergo - wampiry w LoKu posiadają odbicie. Amen. Smile

A co do tematu: najciekawszą lokacją w SR2 wydaje mi się Kryjówka Janosa, zaś w SR1 Wyciszona Katedra.

hym... wiara w wampiry ma udokumentowane zrodla w epidemi wscieklizny, tak wiec logicznie rzecz bioroc wampiry w LoKu wcale nie sa wampirami, poniewaz założenia i pochodzenie tej wiary kłócą się z tymi zaprezentowanymi w grze Razz

a jednak nazywamy je wampirami, choc wywodza sie z zupelnie innego "zrodla"... tak wiec wampiry nie musialy nie lubic czosnku, bo gra nie zakladala istnienia czynnika, ktory wiare w te ceche lub jakakolwiek inna (np. brak odbicia) motywowal...

Nie chcę się wtrącać i w ogóle, ale... temat tutaj brzmi "Mistyczne miejsca i takie tam", a tu dyskusja od kilku dobrych postów ciągnie się na temat wampiryzmu, więc... może w temacie fabuła założyć temat "czym charakteryzuje się wampiryzm w LoK?", a ten temat pozostawić na roztrząsanie co jest ładniejsze: Sanktuarium Klanów, czy Podziemne Ruiny...

A tak ogólnie to ja już sobie idę... I'm Ninja

Mistyczne miejsca? Hmm...w SR1 to była napewno Silenced Cathedral. To, że jest taka wysoka, wzbudzało we mnie nieco...strachu i szacunku dla tej budowli. Muzyka sprawiała, że bałem się przechodzić ją. A w SR2 to przede wszystkim Kryjówka Janosa. Wprost bałem się, że spadnę z tymi kielichami. Very Happy

Odgrzewając stary wątek, jak wielu przede mną i bezpośrednio nade mną, stwierdzam, że w SR1 w moim przypadku największe wrażenie zrobiła the Silenced Cathedral. Gdy grałam po raz pierwszy bardzo podobało mi się odkształcenie Katedry w spectralu i jej naprostowywanie się w świecie rzeczywistym. (Bo budynek taki duuuży i miało się co odkształcać).

Abstrahując od tego, że za pierwszym razem autentycznie strach mnie obłaził przed spotkaniem z którymkolwiek z braci, tak atmosfera Katedry (muzyka, szepty i nieustające "pac", kiedy z nieba spadał kolejny, paskudny synalek "Syfona") podtrzymywała ten strach na każdym kroku. Z radością uciekałam z lokacji po wykończeniu Zephona i z okrutną niechęcią wracałam, by dopełnić kilku formalności, np. zdobyć Glif czy Eldrith Cristal. (Nawet gdy niedawno przechodziłam grę, ten kryształ był ostatnim, po który raczyłam ruszyć szlachetne zwłoki Raziela). Katedra robi kolosalne wrażenie, jest najmniej przyjemnym miejscem w grze i najbardziej klimatycznym zarazem.

W SR2 grałam szmat czasu temu, więc się wypowiem, kiedy odświeżę pamięć. Pamiętam bowiem tylko przestrzeń z kolumnami, jakąś jasność, Janosa, skakanie po bagnach i sympatyczne jeziorko.

Nie podobała mi się klaustrofobiczna katedra za to - klan Raziela owszem Very Happy

W SR 2 To chyba najbardziej mi twierdza Sarafan przypadła do gustu Wink

maahhhh a ja zrobię klina, w Sr 1 moja ulubioną lokacją jest zatopione opactwo ^^ oraz tam gdzie się zdobywało glif słońca...
W Sr 2 to właśnie forteca serafan, mieszkanko Janosa i ognista kuźnia, dużo krwiii

w SR1 też najbardziej lubiłem właśnie opactwo i to miejsce, gdzie zdobywa się glif słońca...

w SR2? Bagna, Air Forge, oraz kryjówka Janosa...

Właściwie nie było w SRach miejscówki, która by mi się nie podobała...

W SR1 najbardziej lubiłem Otchłań i Sanktuarium Klanów(Chronoplast też niczego sobie)
A w SR2 nie grałem(Ale mam zamiar)

SR1 - Sanktuarium Klanów i Umilkła Katedra.
SR2 - nie pamiętam, dawno nie grałem.
Ale to ciężki wybór, bo generalnie gdziekolwiek byś nie był, otacza cię świetna miejscówka.

Mi akurat się podobało tak:
SR1-Umilkła katedra i jezioro zmarłych
SR2-Kryjówka Janosa i Kużnia wiatru wspaniałe klimaty

To tak samo jakbyś grając w WoW'a krzyknęła "EJ! Przecierz Trolle tak nie wyglądają! Widziałam w LotR'ze że to takie duże olbrzymy!"

Tolkien miał swoją wizję Trolla, Blizzard też miał swoją... Wampiry z np. "Wiedźmina" nie mają odbić, ale to nie znacz że te z LoK'a też nie muszą mieć!

Wracając do tematu:
SR1 - Nienawidziłem Silenced Cathedral... Za to bardzo lubiłem Sanktuarium Klanów za ten kilmat...
SR2 - Miejsce w którym znajdował się grób Williama, ten z ogromnym witrażem na którym był William, Kain i dwa Reavery.

Moje ulubione miejsca:
Soul Reaver I: Sanktuarium Klanów, Lake of the Dead
Soul Reaver II: Dark Forge, kryjówka Janosa, The Pillars

Nie wiem czy to się nazywa "Dark Forge" te miejsce w którym zdobywa się Dark Reavera no ale...

Dobrze mówisz, tak się to nazywało. Dark Forge to Kuźnia Ciemności.

SR 1 - Abyss
SR 2 - wszystkie kuźnie i Twierdza sarafan

I mam pytanko:po co po całej drodze Raziela są porostawiane fontany żywiołów?

Jakie fontann żywiołów - chyba chodzi Ci o kuźnie? Jeśli chodzi o SR2 - to to są lokacje tak naprawdę ukryte wśród fortec i potrzebuje się do nich dostać, żeby móc potem, dzięki mocy danego "żywiołu", jak to nazwałeś, otworzyć jakieś wrota, bądź skorzystać z nowo dostępnych mocy.

Chodzi tutaj o te dzbany, które służą do zasilenia Reavera mocą jakiegoś żywiołu a nie o konkretne kuźnie, a są to pozostałości po starożytnych zapewne. Wink

No właśnie o te "dzbany" mnie chodziło, a Sarafanie, ani Moe nie widzieli w tym nic dziwnego + savepoints i checkpoints-też im to nieprzeszkadzało?

To są rozwiązania potrzebne do gry już nie przesadzajmy z takimi pierdołami. Very Happy

W wielu grach tak jest i nie ma co się nad tym rozpatrywać bo to bez sensu, te urny wprowadzały elementy logiczne do zagadek i to było fajne a save'y i checkpointy były po prostu konieczne. Razz

Ale a to tego typu sprawy były na tyle dobrze wplecione w mechanikę gry, ze wydawało się, iż są one, jak w Dead Space, idealnie usytuowane i naturalne dla Nosgoth.

SR 1 -

Kanion Czerepu. To miejsce pamiętam jeszcze z mojego pierwszego grania w SR. Ma ten klimat, i ta wielka czacha z wejściem w oczodole. Zdobywa się tam też glif kamienia. Z czasem przekształciłem to miejsce w swoją twierdzę(gule tylko trochę przeszkadzały Smile

) Często tam chodziłem doładować sobie glify.
Poza tym fajnym miejscem jest też Jezioro Umarłych i Wyciszona Katedra.

SR 2 - Co tu powiedzieć... Filary i Twierdza Safaran:)

Na pomioty Melchiaha jest jeden dobry sposób, żeby nie wracały za sybko i za często: łapiesz ognistego reavera, glif wody, ognia lub słońca, a następnie spalasz wampirki i NIE POŻERASZ ich dusz. Gdzieś po kątach leżą wtedy jakieś zwęglone zwłoki, ale przynajmniej cię nie atakują.

Co do SR:
- "Ogrody Umarłych", a konkretniej loch Melchiaha (wrażenie, że coś jest za tobą, odgłosy czołgania się i to uczucie, gdy odwrócisz się, żeby spojrzeć gdzie jest boss, a tu wielka parszywa gęba Melchiaha tuż przed tobą - bezcenne):
- Filary, a w zasadzie ich pozostałości (czekam i czekam, a Ariel nie wychodzi sama z siebie - czyżby się bała, że jak Raziel nie będzie przygwożdżony do ziemi to ją pożre?);
- Katedra (szkoda, że nie ma nigdzie w grze widoku ani dostępu do tej najwyższej części - trochę trudno ją zlokalizować w ciemno względem samej budowli);
- Opactwo (trochę trzeba się nabiegać, ale skrywa sporo sekretów);

Co do SR2:
- Kuźnia Ciemności (klimat grozy, brud i trupy powstające z ziemi);
- Kuźnia Światła (egipska architektura, błyszczące kryształy, odbijające się strumienie światła - ustawienie tego wszystkiego jest cudownym uczuciem);
- Kuźnia Wiatru (prekolumbijskie zdobienia, kryształy ociekające kolorową krwią, wielkie głowy i węże, ogólnie zagadki);
- Pałac Janosa (kryształy, puchary z krwią, lodowa posadzka, posąg antycznego pod tarasem);
- Kuźnia Ognia (majestat wielkiego pomieszczenia, posąg z reaverem, krew lejąca się z sufitu i oczywiście marzenie każdego wampira - możliwość pływania w krwi);

Ciekawe... może wypróbuję Smile

. Gule Melchiaha najbardziej denerwują jak nagle na ciebie wyskoczą z ziemi i myk... nie masz Reavera. A potem szukaj jakiejś włóczni bo akurat nie ma w tym miejscu Kolców, wody, ognia itp.

Jak to mówią: Dobre zwłoki to martwe zwłoki.

W sr1 predewszystkim kuźnia ognia,Fire glyph
Wsr2 kuźnia ognia tylko ;/